هیجان فرمول 1

همین‌طوری یکهویی مثل خیلی از دفعات دیگر اول صبح حس کردم دروازه‌ای داخل دلم وا شده طوری که هرچه بخواهم به من می‌دهند. این بار هیچ آرزویی نکردم. فقط گفتم: خدایا! خیلی آقایی...واقعا آقایی..واقعا..واقعا.. آن صبح تا شب پر از خیرات برایم شد. دستم آمد که خدا هم تشویقی است. خدا هم دوست دارد فارغ از نعمتها و (کن فیکونش)او را برای خودش بخواهیم .